Դաժան սեր

Հա սիրում եմ, ու ես չվախեցա էտ ասելուց, ոնցոր դուես վախենում ասես են ինչ ես քո աչքերում եմ տեսնում:Ախր բոլորը գիտեն, բոլորն են տեսնում, զգում որ դու անտարբեր չես որ դուելես սիրում: Ինչիա քեզ թվում որ դրա մեջ ամոթ բան կա, սիրելը ամոթ չի եթե իսկականից սիրում ես, ամոթա են որ սիրում ես ու չես ասում:Մեկ-մեկ ինձ թվումա որ խեղդվում եմ, քո սիրուց կուրացել եմ, չեմ տեսնում ինչեմ անում, չեմ հասկանում: Բոլորը իրենց վնասելով հանգստանում են, բայց իմ համար ետ անընդունելիա ես տենց չեմ հանգստանա, ես կխեղդվեմբայց ոչինչ չեմ կարա անեմ: Տենաս կլինի մի օր որ համարձակությունդ կհերիքի ու կասես որ սիրում ես: Հն չգիտեմ??